Info
Ten blog rowerowy prowadzi Mariusz vel zarazek z podwarszawskich Marek/Nadmy.
Więcej o mnie. Bikestatsowa tablica.
Poprzednie lata
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
2015
2014
2013
2012
Wycieczki jednodniowe
| Wycieczki jednodniowe |
rok 2016 113 km: Wyszków i Serockrok 2015 113 km: Kazimierski Park Krajobrazowy 130 km: Liwiec i Siedlce 101 km: Kampinosrok 2014 101 km: Wyszków - Brok - Małkinia 86 km: Urle - Sadowne Węgrowskie 78 km: Urle - Konwalicha - Kobyłkarok 2013 107 km: Puszcza Kamieniecka 83 km: Mazowiecki Park Krajobrazowy 120 km: Wyszków, Kamieńczyk, Urle 92 km: Kuligów, Niegów, Kraszewrok 2012 105 km: Kurpie: wzdłuż Narwi i Pisy 110 km: Bug: Arciechów - Wyszków 77 km: Wioski pod Tłuszczem 93 km: Topór w Puszczy Kamienieckiej 52 km: Pogórze Wielickie 43 km: Kraków - Tyniec 40 km: Kręcący z burzami 63 km: Nad Bug 55 km: Wołomin - Kanał - Zalew 50 km: Lasy Legionowskie i Białołęka 110 km: Wyszków i Brok nad Bugiem 69 km: Pod Goździówkę 71 km: Wokół Radzymina 55 km: Kuligów nad Bugiem 22 km: Rowerem po jeziorku 15 km: Kampinos 39 km**: Heavy frost biking ;) 94 km**: Styczeń Bike Attack ;)rok 2011 43 km: Peregrynacja lokalna #6 71 km: Wzdłuż Osownicy 65 km: Pulwy i Puszcza Biała 70 km: Topór - Chrzęsne 86 km: Cegłów - Nadma 92 km: Mrozy - Łochów 226 km: Z Lublina na Roztocze 98 km: Kawa w Łochowie 42+35 km: Jamno i Arboretum 82 km: Gotyckie kościoły 82 km: Treblinka - Liwiec - Urle 112 km: Z Ostrołęki do Tłuszcza 64 km: Z Rząśnika na Pulwy 72 km: Szewnica - Bug - Zegrze Koniec zimy 2010/2011 16 km: do Florianki (Roztocze) 35 km: do Górecka (Roztocze) 20 km: do Lipowca (Roztocze)1726 km - TOTAL* rok 2010 48 km: Jesienny Zalew Zegrz. 24 km: Iwięcino 85 km: Wokół jeziora Jamno 74 km: Wokół jeziora Bukowo Mapka zbiorcza (Koszalin) 118 km: Lasy Miedzyńskie 87 km: Puszcza Kamieniecka Wydmy Nadmy Baza rakiet703 km - TOTAL* rok 2009  Dookoła Polski 52 km: Czaplowizna 70 km: Dalekie-Tartak 45 km: Kobiałka 47 km: Zambski 67 km: Wilczogęby 83 km: Z Urli nad Zalew 67 km: Wisła i Narew 58 km: Kamieńczyk 61 km: Urle n/Liwcem 111 km: Siedlce Śnieg po kostki Na nartach po okolicy948 km - TOTAL* rok 2008 Pożegnanie jesieni Okolice Nadmy II Okolice Nadmy Nad Wkrę (108 km) Wesoła Ponurzyca Podryg zimy nad Wisłą Sroga zima! Styczeń Plecień (57 km)1224 km - TOTAL rok 2007 22 km - Spacer wyborczy 55 km - Tropem jesieni 31 km - Leśne przejażdżki 40 km - Puszcza Słupecka 57 km - Poligon w Zielonce 82 km - Łąki Radzymińskie 90 km - Wycieczka wałowa 1413 km - TOTAL rok 2006 32 km - Sylwester w siodle 41 km - Na grzyby 133 km - Czersk 151 km - Treblinka 60 km - Warszawa 71 km - wokół Zalewu 80 km - Tłuszcz 45 km - Kampinoski PN 118 km - Nowe Miasto 31 km - Jez. Zegrzyńskie 1227 km - TOTAL rok 2005 40 km - rezerwat "Łęgi" 101 km - Mińsk Maz. 58 km - Legionowo 91 km - Wyszków 55 km - Ossów 60 km - Warszawa 50 km - Kuligów 166 km - Wyszogród 88 km - Otwock 40 km - Kanał Żerański 749 km - TOTAL rok 2004 150 km - Węgrów 101 km - Stanisławów 115 km - Modlin 90 km - Urle (Liwiec) 55 km - Załubice 511 km - TOTAL * - wszystkie TOTALE dotyczą dystansu przejechanego na rowerze ** - dystans skumulowany kilku wycieczek |
Tagi
-
Bałtyk 2018
4
Bałtyk 2019 6
Beskidy 2016 9
Beskidy 2018 11
Beskidy 2019 7
Beskidy 2020 6
Bieszczady 2020 3
Bieszczady i Beskid Niski 2014 6
Bieszczady i Beskid Niski 2017 3
Górzno 2014 4
Górzno 2016 (I) 3
Górzno 2016 (II) 3
Górzno 2017 2
Górzno 2018 4
GÓRZNO 2021 7
Jura 2013 2
Kampinos 1
Karpaty 2015 9
Kaszuby 2015 4
Kaszuby i Bałtyk 2017 3
Kurpie-Mazury-Suwałki 4
Piwniczna 2017 4
PIWNICZNA 2021 5
Podkarpacie 2021 4
Podkarpackie 2013 3
Podlasie 2012 2
PODLASIE 2022 3
Puszcza Biała i Kamieniecka 7
Roztocze 2012 3
Roztocze 2013 4
Roztocze 2016 3
Roztocze Bis 2013 2
Suwalszczyzna 2012 7
Suwalszczyzna 2013 6
Suwalszczyzna 2014 3
Wycieczki 3
Zwardoń 2019 5
Archiwum wpisów na blogu
- 2023, Grudzień2 - 0
- 2023, Listopad3 - 0
- 2023, Październik8 - 0
- 2023, Wrzesień14 - 2
- 2023, Sierpień10 - 9
- 2023, Lipiec11 - 5
- 2023, Czerwiec9 - 4
- 2023, Maj9 - 0
- 2023, Kwiecień9 - 2
- 2023, Marzec2 - 1
- 2023, Luty2 - 0
- 2023, Styczeń1 - 0
- 2022, Grudzień6 - 0
- 2022, Listopad4 - 0
- 2022, Październik13 - 0
- 2022, Wrzesień6 - 0
- 2022, Sierpień19 - 0
- 2022, Lipiec15 - 0
- 2022, Czerwiec13 - 4
- 2022, Maj12 - 6
- 2022, Kwiecień9 - 6
- 2022, Marzec10 - 0
- 2022, Luty3 - 0
- 2022, Styczeń7 - 8
- 2021, Grudzień5 - 0
- 2021, Listopad10 - 0
- 2021, Październik17 - 0
- 2021, Wrzesień14 - 2
- 2021, Sierpień6 - 0
- 2021, Lipiec10 - 6
- 2021, Czerwiec17 - 0
- 2021, Maj15 - 11
- 2021, Kwiecień9 - 0
- 2021, Marzec3 - 0
- 2021, Luty11 - 2
- 2021, Styczeń11 - 7
- 2020, Grudzień10 - 6
- 2020, Listopad13 - 7
- 2020, Październik24 - 14
- 2020, Wrzesień22 - 5
- 2020, Sierpień20 - 3
- 2020, Lipiec29 - 4
- 2020, Czerwiec17 - 7
- 2020, Maj16 - 6
- 2020, Kwiecień23 - 27
- 2020, Marzec25 - 28
- 2020, Luty17 - 10
- 2020, Styczeń15 - 3
- 2019, Grudzień14 - 4
- 2019, Listopad14 - 0
- 2019, Październik20 - 4
- 2019, Wrzesień21 - 8
- 2019, Sierpień13 - 0
- 2019, Lipiec3 - 0
- 2019, Czerwiec20 - 10
- 2019, Maj20 - 18
- 2019, Kwiecień20 - 15
- 2019, Marzec4 - 2
- 2019, Luty6 - 8
- 2019, Styczeń4 - 14
- 2018, Grudzień4 - 4
- 2018, Październik14 - 45
- 2018, Wrzesień11 - 2
- 2018, Sierpień20 - 30
- 2018, Lipiec19 - 15
- 2018, Czerwiec25 - 10
- 2018, Maj26 - 25
- 2018, Kwiecień24 - 14
- 2018, Marzec3 - 9
- 2018, Luty1 - 0
- 2018, Styczeń3 - 2
- 2017, Grudzień6 - 3
- 2017, Listopad3 - 4
- 2017, Październik7 - 21
- 2017, Wrzesień12 - 3
- 2017, Sierpień14 - 10
- 2017, Lipiec15 - 0
- 2017, Czerwiec14 - 11
- 2017, Maj22 - 15
- 2017, Kwiecień12 - 25
- 2017, Marzec2 - 14
- 2017, Luty1 - 18
- 2017, Styczeń5 - 21
- 2016, Grudzień2 - 9
- 2016, Listopad1 - 0
- 2016, Październik2 - 13
- 2016, Wrzesień21 - 76
- 2016, Sierpień9 - 20
- 2016, Lipiec13 - 9
- 2016, Czerwiec16 - 30
- 2016, Maj22 - 72
- 2016, Kwiecień17 - 45
- 2016, Marzec12 - 46
- 2016, Luty11 - 20
- 2016, Styczeń4 - 40
- 2015, Grudzień8 - 10
- 2015, Listopad16 - 9
- 2015, Październik18 - 20
- 2015, Wrzesień17 - 18
- 2015, Sierpień20 - 71
- 2015, Lipiec24 - 21
- 2015, Czerwiec25 - 57
- 2015, Maj22 - 55
- 2015, Kwiecień12 - 12
- 2015, Marzec18 - 51
- 2015, Luty6 - 25
- 2015, Styczeń7 - 42
- 2014, Grudzień3 - 12
- 2014, Listopad20 - 47
- 2014, Październik10 - 33
- 2014, Wrzesień13 - 38
- 2014, Sierpień11 - 27
- 2014, Lipiec20 - 41
- 2014, Czerwiec13 - 32
- 2014, Maj16 - 55
- 2014, Kwiecień18 - 91
- 2014, Marzec11 - 61
- 2014, Luty3 - 28
- 2014, Styczeń3 - 32
- 2013, Grudzień5 - 37
- 2013, Listopad12 - 53
- 2013, Październik20 - 64
- 2013, Wrzesień16 - 80
- 2013, Sierpień19 - 61
- 2013, Lipiec24 - 101
- 2013, Czerwiec19 - 87
- 2013, Maj14 - 84
- 2013, Kwiecień10 - 53
- 2013, Marzec5 - 46
- 2013, Luty3 - 24
- 2013, Styczeń5 - 41
- 2012, Grudzień4 - 32
- 2012, Listopad4 - 35
- 2012, Październik5 - 28
- 2012, Wrzesień18 - 100
- 2012, Sierpień23 - 118
- 2012, Lipiec19 - 92
- 2012, Czerwiec14 - 38
- 2012, Maj13 - 96
- 2012, Kwiecień12 - 95
- 2012, Marzec8 - 79
- 2012, Luty3 - 22
- 2012, Styczeń6 - 2
A przed Bikestatsem było tak...
Tatry, moja druga pasja...
Obserwowane blogi
Wpisy archiwalne w miesiącu
Październik, 2018
| Dystans całkowity: | 680.15 km (w terenie 0.00 km; 0.00%) |
| Czas w ruchu: | b.d. |
| Średnia prędkość: | b.d. |
| Liczba aktywności: | 14 |
| Średnio na aktywność: | 48.58 km |
| Więcej statystyk | |
Powrót z Bielska + galeria
Sobota, 13 października 2018 · dodano: 01.11.2018 | Komentarze 1
Beskidy 2018 - galeria zdjęć
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 1
Wisła - Bielsko
Piątek, 12 października 2018 · dodano: 01.11.2018 | Komentarze 5
Piątek. Ostatni dzień i pożegnanie z Beskidami.
↗ 1627m, 40 km, mapa, zdjęcia
Po śniadaniu siadam na rower i prosto z podwórka zapuszczam się w góry. Miejsce gdzie spałem to jeden z ostatnich domów pod lasem. Najpierw żółtym szlakiem na Trzy Kopce, skąd po krótkim popasie zjeżdżam w dolinę pod Świniarką, bo po chwili znów wspinać się zielonym szlakiem na Stary Groń. A tam jakaś w miarę nowa (jak potem sprawdziłem - kilkuletnia) wieża widokowa. Nie spodziewałem się jej (muszę chyba odświeżyć kolekcję posiadanych map - niektóre mają już po 10 lat)... Z Gronia zjeżdżam do skąpanej w słońcu wsi Brenna. Sporo tam cywilizacji, a i ludzi niemało, bo rozpoczyna się bardzo pogodny weekend.
Przecinając wieś natrafiam na bardzo dogodny do mycia bród i urządzam kąpiel dla roweru (aby nie zakłócać poczucia estetyki moich jutrzejszych współpasażerów w pociągu). ;) Po tych zabiegach kupuję też parę pamiątek na okolicznym straganie i czym prędzej uciekam w góry. A dokładniej podjeżdżam do schroniska na Błatnią, gdzie spożywam piwo. Przed schroniskiem przebywa hałaśliwa grupka turystów, dlatego żałuję, że nie zatrzymałem się w cichym i spokojnym Ranczu Błatnia, położonym nieco niżej. Grupa jednak z czasem się zmywa, a ja korzystając z chwili czasu załatwiam sobie nocleg w Bielsku oraz bilety na poranny pociąg do Warszawy.
Spod Błatniej jadę jeszcze wygodną drogą na Klimczok, gdzie w promieniach zachodzącego słońca napawam się ostatnimi widokami. Dalej jest Szyndzielnia i wilgachne schronisko, spowite już szarówką kończącego się dnia. Mijam tam kilku "rowerzystów" na górskich ebajkach, czyli dwukołowych pojazdach z elektrycznym silniczkiem. ;) Wyraźnie zrobiła się moda na takie pojazdy - zwłaszcza w pobliżu dużych aglomeracji (jak Bielsko). Dla mnie nie są to rowery, ale i tak wolę gdy mija mnie gość na czymś takim, niż na motorze krosowym albo na kładzie.Tymczasem przed schroniskiem pożegnalne piwko i rozpoczynam dłuuugi i nieco szaleńczy zjazd szutrówką w dół na Dębowiec, mijając przy okazji sporo różnych nowych single tracków utworzonych chyba niedawno w tej okolicy. Nie skusiłem się jednak na żaden, bo już ledwo co było w lesie widać. Z Dębowca DDRami wzdłuż Al. Armi Krajowej docieram co schroniska PTTK w centrum Bielska i na tym w zasadzie moja parodniowa wycieczka się kończy. W sobotę pociąg odjeżdża koło 11-tej, będzie więc można porządnie się wyspać... :)
(wszystkie dni chronologicznie)
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 5
Zwardoń - Wisła
Czwartek, 11 października 2018 · dodano: 01.11.2018 | Komentarze 2
Czwartek. Pora na Beskid Śląski.
↗ 1133m, 42 km, mapa, zdjęcia
Pora na ostatnie beskidzkie pasmo tego wyjazdu. Zauważyłem, że z każdym kolejnym dniem oraz im dalej na zachód, tym bardziej robi się kolorowo. Jestem świadkiem rozkwitu jesieni w górach - od nieśmiałych barw w Beskidzie Niskim, po cały w żółciach i pomarańczach Żywiecki i Śląski. Opuszczam rano Zwardoń - oczywiście w promieniach słońca - i pedałuję raz w górę, raz w dół po rozłożonej na malowniczych pagórkach wsi Koniaków. Jest tu gdzie zmęczyć łydy oraz można do woli napatrzeć się na dalekie krajobrazy.
Okrążam Ochodzitą - miejscową górkę z przekaźnikiem zupełnie nieświadomy widoków, jakie roztaczają się z jej szczytu. No cóż - zajrzę tam następnym razem. :) Tymczasem uzupełniam zapasy w sklepie i rozpoczynam podjazd na główny cel tego dnia - Baranią Górę w Beskidzie Śląskim.
Podjazd niebieskim szlakiem do schroniska PTTK obfituje w dalekie widoki oraz w jesienne kolory, a do tego jest niemożliwie gorąco. Mimo całkowicie letniego wdzianka, wprost leje się z czoła... Samo schronisko mocno mnie zaskakuje. Rozpieszczony poprzednimi klimatami spodziewałem się nie wiadomo czego, a tymczasem na Przysłopie stoi jakaś taka brzydka bryła hotelu rodem z PRL. Budynek wygląda za to na niedawno wyremontowany i bardzo czysty. Pożywiam się czymś tam i szybko opuszczam to miejsce, kontynuując wspinaczkę na Baranią. Jest nieco mozolna, bo szlak jest stromy i najeżony kamieniami.
Na samym szczycie nie ma zbyt wiele osób.
Najpierw napatruję się do syta na to co widać z wieży widokowej, a potem odpoczywam przez dłuższy czas na oddalonej nieco ławeczce. Jestem już w trybie lajtowym, wiem że to przedostatni dzień. Nigdzie się nie spieszę i gdzie tylko można ładuję akumulatory. Czuję, że w tym roku trudno już mi będzie wrócić w góry, bo przecież to jesienne lato nie może trwać bez końca. ;)Z Baraniej sprowadzają w dół malownicze ścieżki i drogi. A wszystko to przez degradację lasu, która miała tam miejsce. Lasów szkoda, ale za to jaka widoczność...
Zjeżdżam na Magurkę Wiślańską, a potem jeszcze niżej i tuż przed szczytem nazywanym Gawlas i odejściem w lewo szlaku żółtego odkrywam jeden z piękniejszych punktów widokowych tego wyjazdu. Jest to taka mini wychodnia skalna, czy może tarasik, na którym można odczuć, że ma się "kawał świata u stóp". No może z tym kawałem świata to przesada, ale widać dużą cześć Żywiecczyzny, z Jeziorem Żywieckim oraz Żywcem włącznie. Ma się tam też wrażenie, że nogi zwisają nad przepaścią. :) Otwieram sobie Brackie i spędzam na tej wychodni naprawdę dużo czasu, tym bardziej że dziś czeka mnie już "tylko" dłuuuugi i przyjemny zjazd do Wisły na nocleg.
Po pewnym czasie ruszam dalej. Zjazd idzie gładko, bo okazuje się być wygodną szutrową drogą bez niespodzianek, za to wiodącą długim grzbietem Cienkowa, odchodzącym na zachód od głównej grani. Po drodze zaliczam kilka pitstopów na kolejne dawki widoków, aż wreszcie docieram do zamkniętej już po sezonie, za to dysponującej ławeczką oscypkowej bacówki. Przysiadam tam w oczekiwaniu na zachód słońca. Widać w oddali Jezioro Czerniańskie, będące efektem spiętrzenia Czarnej i Białej Wisełki. Potok, który z tego jeziora wypływa nazywa się Wisła, a jego rozmiary mogą zaskoczyć kogoś, kto zna Wisłę z mazowieckich nizin. :) Po zmroku zjeżdżam obok skoczni im. A. Małysza do Wisły, robię w spożywczaku zakupy i udaję się na nocleg do typowego agroturystycznego gospodarstwa położonego przy żółtym szlaku wyprowadzającym na Trzy Kopce. Będzie jak znalazł na jutro. :)(wszystkie dni chronologicznie)
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 2
Rysianka - Zwardoń
Środa, 10 października 2018 · dodano: 31.10.2018 | Komentarze 6
Środa. Przez Beskid Żywiecki do Zwardonia.
↗ 1201m, 51 km, mapa, zdjęcia
O dziwo budzę się wyspany. Może mieć to związek z przyjętymi wczoraj środkami nasennymi w płynie. ;) Spożywam w towarzystwie poznanych rowerzystów jajecznicę z kawą. Polecają mi do zjazdu niebieski szlak pieszy prowadzący z Rysianki do Złatnej. Zresztą sami planują też nim zjeżdżać. Oczywiście w zupełnie innym tempie i stylu, bo to chłopaki o zacięciu enduro, poruszający się na fullach. Z takim "polecaniem" to trzeba być ostrożnym - to co dla nich jest bułką z masłem, dla mnie może oznaczać trudny szlak lub sprowadzanie roweru... Wyruszam pierwszy i zjeżdżam sobie niespiesznie delektując się widokami, roztaczającymi się ze ścieżek trawersujących zbocza Boraczego Wierchu. Szlak faktycznie obfituje w piękne, jesienne panoramy. Jest wprost skąpany w słońcu, z granatowym niebem ładnie wyglądającym na zdjęciach. Wymaga jednak w niektórych miejscach sporej koncentracji. Po jakimś czasie dogania mnie wspomniane trio. Konwersujemy chwilę, po czym ruszamy dalej, ale szybko giną mi z oczu. 
Jakież jest moje zdziwienie, kiedy po niedługim czasie znowu wyłaniają mi się przed oczami za którymś z kolejnych zakrętów szlaku. Z daleka widzę, że coś jest nie tak. Jeden z chłopaków leży na ziemi. Po dojechaniu dowiaduję się co i jak. Kolegę wybiło z roweru (snejk), uderzył mocno brzuchem w kierownicę i poleciał na glebę. Czuje silny, nieustępujący ból w okolicach brzucha, co wskazuje na jakieś obrażenia wewnętrzne, poza tym drętwieją mu dłonie i stopy. Pozostali z ekipy decydują się wzywać GOPR, bo sytuacja wydaje się poważna, a pogotowie raczej tu nie dotrze. Podaję im dokładną pozycję GPS ze swojego Garmina, ale na nic więcej nie mogę się przydać. Po upewnieniu się, że tak właśnie jest ruszam dalej, jednak do końca dnia siedzi mi w głowie ten wypadek. Niby sam nie jeżdżę w takim stylu, za to jeżdżę samotnie, co nie jest może najlepszym pomysłem, ale cóż...
Zjeżdżam ostrożnie niebieskim do Złatnej. W Ujsołach uzupełniam zapasy, odbijam na południe do Soblówki, aby po jakimś czasie dotrzeć ponownie do polsko-słowackiej granicy na przełęczy Przysłop pod Rycerzową. A na przełęczy tej panuje jakaś nieokreślona magia. Zupełna cisza i pustka, a jednocześnie rozleniwiające promienie słońca. Spędzam tam trochę czasu, a potem trawersuję zbocza Rycerzowej, aby wyłonić obok schroniska o tej samej nazwie. I kolejnego schroniska z kllimatem (w dodatku bez wody!), czyli takiego, w którym chciałbym kiedyś zanocować. :) Odpoczywam trochę na schroniskowych ławkach po czym ruszam dalej w kierunku przełęczy Przegibek. Wiodą tam dwa równoległe szlaki: niebieski i czerwony. W ubiegłym roku wprowadzony nieświadomie w błąd przez dwie turystki wybrałem ten pierwszy i srodze tego pożałowałem, gdyż był beznadziejny. Za to czerwony to zupełnie co innego - bardzo korzeniasty, ale da się tam w większości jechać. :)
Po jakimś czasie docieram do kolejnego schroniska PTTK na przełęczy Przegibek. I znowu schronisko z duszą. Zarówno sam budynek jak i wnętrze sprawiają miłe wrażenie. Spożywam tam pyszną kiełbaskę z cebulą i pieczywem, myśląc co dalej. Jako, że dzień już się pomału kończy postanawiam odpuścić Wielką Raczę, którą wcześniej brałem jeszcze pod uwagę. Wolę zaoszczędzić trochę czasu na podziwianie widoków ze znanej mi miejscówki nad Zwardoniem. Ruszam zatem z Przegibka leśną drogą w dół (widoki!) i dosyć szybko docieram do miejscowości Rycerka. Tam odbijam w kolejną, chyba mało znaną, bo kompletnie pustą i "nieoszlakowaną" dolinę Radeckiego Potoku, która wyprowadza mnie aż na graniczny szlak czerwony. Tym razem celem jest Beskid Graniczny i Skalanka.
Pamiętam z poprzedniego przejazdu, że stąd będzie pięknie widać zachód słońca, dlatego zaleguję na zboczach Skalanki, nieco poniżej wyciągu, otwieram piwo i długo wpatruję się w widoki, a następnie podziwiam zachód słońca. Tego właśnie w górach szukam - satysfakcji z przebytej trasy, z wysiłku, ale też pustki, ciszy i rozległych widoków. Tutaj to wszystko jest. Do Zwardonia zjeżdżam już po zmroku, ale tym razem trasę dobrze znam i wiem, że niespodzianek nie będzie. Sama wieś to bardzo ciche miejsce na końcu świata, które już po raz drugi potwierdza mi swój klimat. Nieco tajemnicza stacja kolejowa oświetlona pomarańczowym światłem, ławeczki dla turystów, panujący wokół spokój - to wszystko robi miłe wrażenie. Na nocleg wybieram Halkę - znany mi pensjonat, który dodatkowo posiada wbudowaną restaurację i sklep spożywczy. :)
(wszystkie dni chronologicznie)
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 6
Zawoja - Rysianka
Wtorek, 9 października 2018 · dodano: 30.10.2018 | Komentarze 5
Wtorek. Beskid Żywiecki oraz cięcie roweru. ;)
↗ 1206m, 45 km, mapa, zdjęcia
Dziś od rana znowu pięknie, słonecznie, a do tego temperatura taka, że od razu przyodziewam krótkie gacie. Śmignęłoby się od razu w góry, ale czeka mnie jeszcze wizyta u Wojtka i wyeliminowanie problemu skrzypiącego suportu. Wojtek ma nówkę na wymianę, a cała operacja nie powinna potrwać dłużej jak kwadrans. Tymczasem trwała aż 2 godziny...Okazało się, że w Rabce serwisant tak silnie dokręcił śrubę (dwie takie śruby mocują lewą korbę do osi suportu), że nie szło jej odkręcić. Wielokrotne próby doprowadziły tylko do zniszczenia otworu na imbusa. Śruba nie była zapieczona, lecz ekstremalnie mocno dokręcona. Inne próby typu nabijanie torxów lub zbijanie otworu też na nic się nie zdały. No ręce mi opadły... Wojtek mówi: trzeba ciąć. Szlifierką kątową... Operacja nieco chirurgiczna, ale powiodła się, przy czym uwolniona śruba (część nie będąca w gwincie) wystrzeliła hen, hen w głąb posesji, co pokazuje poziom naprężenia. Niestety to dopiero połowa sukcesu. Co z pozostałym w gwincie kawałkiem śruby? Wykręcić się tego nie da. Proponuję wiercenie, Wojtek godzi się na to wyłącznie na moją odpowiedzialność. I kolejny sukces - udaje się wiertarką wykręcić śrubę bez zniszczenia gwintu w korbie. Ufff... szybka wymiana łożysk na nówki sztuki, skręcenie roweru i... skrzypi nadal. :)) Czyli to jednak nie suport. Rama? Piasta? Bębenek? Nie zdiagnozowałem przyczyny do czasu pisania tej relacji.
No nic - postanawiam nie zwracać uwagi na te irytujące dźwięki i kontynuować wycieczkę. Cofam się na początek Zawoi i podjeżdżam przez Wełczę na Przełęcz Klekociny. Za przełęczą podłączam się do zielonego szlaku, którym mozolnie wspinam się na Mędralową (1168 m). O jeździe na tym odcinku - jak dla mnie - nie ma tam mowy (co widać na zdjęciu obok). Mędralowa to szczyt, z którego musiałem zrezygnować w ubiegłym roku w związku z awarią hamulców. 
Ze szczytu zjeżdżam na przełęcz Głuchaczki, gdzie zauważam dopiski na znaku, informujące o możliwości łatwego dotarcia do szlaku żółtego wiodącego po słowackiej stronie. Od razu się domyślam, że autorem jest Andrzej z Watówek, który od dawna stara się ułatwić życie pojawiającym się tam turystom. :) Na Głuchaczkach sporo zmian. Pojawiła się nowa wiata turystyczna i jakieś rowerowe szutry doprowadzające na przełęcz z dołu. Pod kolejnym szczytem (Jaworzyna 1046 m) spotykam jedynego na trasie wędrowcę, który realizuje projekt przejścia Głównego Szlaku Beskidzkiego (Wołosate -> Ustroń). Chwilę rozmawiamy i każdy udaje się w swoją stronę. 
Ja zjeżdżam spod Jaworzyny przez Watówki do Krzyżowej. Watówki to zupełnie osobny temat. Raz, że roztaczające się stamtąd widoki są obłędne (zwłaszcza na Babią Górę), dwa, że zamieszkał tam poznany przeze mnie w ubiegłym roku Andrzej z Gliwic. Niestety popełniam duże faux pas i nie daję mu znać, że się kręcę po okolicy. Dziś trochę żałuję, ale wówczas zależało mi na szybkim dotarciu jeszcze przed zmrokiem do schroniska Rysianka.
Z Krzyżowej przez Sopotnię docieram do wylotu doliny, dnem której wiedzie coraz wyżej leśna szutrówka. Wspinam się nią dosyć wysoko, mijam odbicie niebieskiego szlaku (raczej nie dla roweru, ciężko byłoby tamtędy go wciągać) i skręcam w jakąś leśną przecinkę, którą wydostaję się na Halę Łyśniowską i dalej na Halę Pawlusią. Tam robię popas, aby obejrzeć zachód słońca i wypić piwko. Jest oczywiście całkowicie pusto i bardzo pięknie. Ja i góry - to lubię...
W zupełnych już ciemnościach podjeżdżam pod schronisko PTTK Rysianka. Spędzam tam jeszcze sporo czasu na ławce wsłuchując się w ciszę, a potem wbijam do środka. Wbrew pozorom jest trochę ludzi. Trzech rowerzystów endurowych, ojciec z małym synkiem i para młodych adeptów sztuki przewodnickiej. Rozpieszczony dotychczasowymi noclegami zapytałem o możliwość wzięcia osobnego pokoju, ale nie było o tym mowy. Nie ma jednak tego złego - upchanie wszystkich przez panią schroniskową do 10-tki wygenerowało potencjał integracyjny i późno tej nocy poszliśmy spać... :) Dawno już nie spałem w takich klasycznych, schroniskowych klimatach - już prawie zapomniałem jakie to fajne. :)(wszystkie dni chronologicznie)
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 5
Olszówka - Zawoja
Poniedziałek, 8 października 2018 · dodano: 30.10.2018 | Komentarze 0
Poniedziałek. Przez Beskid Wyspowy w Beskid Żywiecki.
↗ 1885m, 67 km, mapa, zdjęcia
Tym razem na nockę trafiły mi się przypadkiem jakieś luksusy plus całkiem niezłe śniadanie z rana. W dodatku właściciel słysząc o moich planach umycia roweru w potoku (nie chciałem z takim upierdzielonym wbijać się do serwisu) wyszedł z inicjatywą udostępnienia mi węża z wodą. :) Doprowadziwszy rower do jako takiego wyglądu opuszczam kwaterę i rozsiewając wokół zgrzytające dźwięki wycofuję się spod Lubonia do Rabki. Jadę polnymi drogami na skróty co ponownie wymaga niemałej wspinaczki z samego rana. Tego dnia ma miejsce chwilowe tąpnięcie pogody, więc od rana jest mgliście. Luboń czasami na chwilę się odsłania, ale głównie to go nie widać. W Rabce pod sklepem rowerowym melduję się punkt 9:00, a że sprzedawca nie ma nic lepszego do roboty, bierze mój rower od razu na warsztat. Niestety nie ma nowych łożysk typu Hollowtech II, ale po demontażu czyści stare, wstrzykując do nich porcję smaru. Nie chce za to żadnej kasy, bo "takich podróżników trzeba wspierać". ;) Zadowolony ruszam pod górę, ale po chwili już słyszę "zgrzyt, zgrzyt, zgrzyt"... Znaczy serwis nic nie dał i trzeba jednak łożyska wymienić (wówczas nadal trzymałem się koncepcji, że to suport tak hałasuje). Planuję zaliczyć kolejny serwis wieczorem w Zawoi, bo mam tam znajomego speca od rowerów, który w swoim "garażu" niejedno potrafi zrobić.
Tymczasem wracam pod Luboń, bo uparłem się, żeby go tym razem (a to już 3-cie podejście) zdobyć. Zgodnie ze wskazówkami nie korzystam z zielonego szlaku pieszego, lecz podjeżdżam od południa wiodącą równolegle drogą leśną, która jednocześnie jest drogą zaopatrzeniową dla schroniska na szczycie. Pedałować nią można dosyć długo, dopiero po 3/4 drogi robi się stromo. Na Luboniu jestem pierwszym tego dnia turystą, co potwierdza gospodarz. Na szczycie panuje całkowite mleko. Widać tylko oryginalny budynek schroniska. Na parterze jest tam sala jadalna i kuchnia, a na piętrze jedna wielka sala do spania.
Posilam się jajecznicą, a potem przez jakiś czas konwersuję o Tatrach z napotkaną turystką. Okazała się być niezłą znawczynią tych gór, z niuansami topograficznymi włącznie. Myślałem, że ją zagnę, a to ona mnie zagięła... ;) Z Lubonia na zachód wiedzie wygodny, niebieski szlak przez Luboń Mały. Tylko na samym początku jest stroma ścianka, która wymaga sprowadzenia roweru, a dalej to już hulaj dusza. Na dole przekraczam - tym razem bezproblemowo - zakopiankę, której przebudowa w tym miejscu odbywa się pod ziemią (tunel). Niestety dalej czeka mnie tradycyjnie pokonywanie nieciekawej Naprawy i ruchliwego Jordanowa, co czynię z konieczności, za to z najwyższą niechęcią. ;) Sprawę pogarsza fakt, że jest już późne popołudnie, a wokół panuje ponura pogoda. Mijam znany już dobrze i nudny odcinek czerwonego szlaku pieszego między Jordanowem, a Bystrą z kultową kładką przerzuconą obok brodu na Skawie. Kładkę widać dopiero wtedy, jak już się przymierza do zdejmowania butów. ;)
Z Bystrej zaczyna się ostry podjazd i wypych na mało znany i pierwszy na mojej trasie szczyt Beskidu Żywieckiego, czyli Drobny Wierch (875 m), będący prawdopodobnie wschodnim końcem pasma Policy. Wreszcie jest jakaś rozrywka. ;)
Szlak wiedzie przyjemnymi, choć zamglonymi lasami. Z pewnością w świetle słońca wyglądają o wiele lepiej. Wg mapy obok szczytu jest "Las Śmierdzący", ale niczego niepokojącego nie wyczuwam. ;) Z Drobnego Wierchu zjeżdżam niebieskim szlakiem na przełęcz Gronik, gdzie delektuję się totalną pustką, ciszą oraz mrocznymi klimatami. Na pocieszenie opróżniam puszkę Brackiego i zjeżdżam do wiosek rozsianych wzdłuż pasma Policy. Wydawało mi się, że to będzie długi i przyjemny zjazd, tymczasem po drodze było jeszcze do zaliczenia sporo podjazdów i górek. Ale zanim jeszcze do tego doszło, droga z przełęczy wyprowadziła mnie prosto na... podwórko jakiegoś gospodarza, które nie bardzo było jak ominąć. Przemykałem się więc dyskretnie między jego samochodami i zabawkami dzieci, ale z dyskrecji nic nie wyszło, bo obszczekały mnie jego psy (na szczęście na łańcuchach). Z domu nikt się nie wyłonił, więc po prostu pojechałem dalej. Po raz kolejny zdałem sobie sprawę, że w górach nawet pozornie proste zjazdy trzeba traktować z rezerwą i podejrzliwością. :) 
Do Skawicy dotarłem już po ciemku, tam umówiłem się przez telefon z Wojtkiem ze Spiderbike, że podjadę do niego jutro rano i wymienimy łożyska suportu na nowe. Na nocleg udałem się do Zawoi w pobliże jutrzejszego serwisu. Kosztowało mnie to niestety zmodyfikowanie planowanej trasy i odpuszczenie wjazdu na Jałowiec (1111 m).Na nocleg zjeżdżam do znanego mi już z poprzedniego wyjazdu domu wypoczynkowego "Jędruś", gdzie nie robią żadnych problemów ze wstawieniem upaćkanego roweru "na salony".
(wszystkie dni chronologicznie)
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 0
Kamienica - Olszówka
Niedziela, 7 października 2018 · dodano: 29.10.2018 | Komentarze 2
Niedziela. Wizyta w Gorcach.
↗ 1617m, 45 km, mapa, zdjęcia
Gospodarze okazali się bardzo miłymi ludźmi, w dodatku z ciekawymi historiami do opowiedzenia. Oraz z obfitym śniadaniem za symboliczną kwotę. A pogoda od samego rana znowu piękna - w dodatku robi się coraz cieplej. Tradycją tego wyjazdu stała się taka konfiguracja trasy, że zazwyczaj na sam początek mam do pokonania stromy podjazd. Tym razem młynkuję mozolnie pod Wierch Młynne (nazwa szczytu zobowiązuje), pozostawiając Kamienicę w dole, aż wreszcie docieram na polanę pod Gorcem, na której ostatnio byłem jakieś 20 lat temu... :) Na polanie rozpalamy z napotkanym, miejscowym wędrowcą małe ognisko, otwieramy piwo i toczymy miłe pogaduchy. Nie może on za bardzo załapać idei wielodniowej jazdy rowerem przed siebie po górach - pyta, czy to może jakiś projekt na "100-lecie odzyskania niepodległości" albo jakaś pielgrzymka? :)) Nie chcąc go objadać z niewielkich zapasów kiełbasy żegnam się i wspinam na Gorc. Byłem tu z rowerem niemal równo rok temu, z tą różnicą że przyjechałem od zachodu. 
Na Gorcu nawet poza sezonem jest sporo ludzi, w tym również niestety na motorach. Ale i tak jest jakoś miło. Widząc mój rower zagadują mnie kolejni turyści - tym razem rowerzyści z Nowego Targu - wypytując o trasy w Beskidzie Sądeckim.Zielony szlak z Gorca na Turbacz jest zupełnie pusty, choć - jak to w Gorcach - miejscami błotnisty. W ogóle Gorce nigdy nie zawodzą jeśli chodzi o dostępne ilości błota i potencjał ubrudzenia roweru wraz z człowiekiem. :) Po opuszczeniu tego pasma wyglądałem, jakbym się bawił kładem na poligonie w deszczowy dzień (tu wspomnę, że w tym roku praktycznie porzuciłem kontrowersyjną praktykę wieczornego mycia roweru w potoku). :)
Kolejnym pięknym i widokowym etapem wędrówki po Gorcach jest polana pod Jaworzyną Kamienicką przy Bulandowej Kapliczce. Oj, jak tam pięknie. :) Sporo czasu mnie kosztuje ta polanka, ale i nie zwykłem spieszyć się zbytnio na takich wyjazdach. Kiedy się wreszcie pozbierałem, czekał mnie jeszcze dojazd na Halę Długą pod Turbaczem po... podkładach kolejowych. Tak, tak - w celu ochrony bagien alkalicznych kładą tam podkłady kolejowe na szlaku. :)) Nie będę pisał, jak się po tym jedzie - każdy może sobie sprawdzić sam, wystarczy wybrać się na jakąś pobliską linię kolejową.
Do schroniska pod Turbaczem nie zajeżdżam, bo mi się nie chce. Podciągam jeszcze kawałek czerwonym szlakiem przez Obidowiec w stronę Starych Wierchów, po czym opuszczam "główną grań" leśnymi drogami, obok obserwatorium i wyciągu do Poręby i Olszówki, gdzie upatrzyłem sobie nocleg. Olszówka jest dobrą bazą aby rano od razu "zaatakować" Luboń Wielki w Beskidzie Wyspowym. Niestety na ostatnich kilometrach przed celem coś mi zaczęło chrobotać w rowerze. Tylko przy pedałowaniu, zwłaszcza pod górę, gdy do napędu przykłada się siłę. Taki dźwięk może oznaczać różne rzeczy - zużyte łożyska suportu, pękniętą ramę itp. Da się z tym jechać, ale jest okropnie irytujące. Obstawiam suport i wpsikuję tam trochę brunoxa, choć dostęp do łożysk jest trudny bez demontażu korby. Niestety niewiele to pomaga. Postanawiam więc kolejnego dnia zmodyfikować nieco plany i zamiast uderzać od razu na Luboń, podjechać najpierw do serwisu rowerowego w Rabce, może coś pomogą...(wszystkie dni chronologicznie)
Kategoria Beskidy 2018 | Komentarze 2