Rowerowanie

Wtedy właśnie (trochę z rozpaczy po kradzieży) zacząłem jeździć na rowerze "zastępczym", czyli maminej, turystycznej damce w różowym kolorze, wyprodukowanej przez Rometa, pod nazwą turing. Trochę obciach, chociaż obecnie dobrze wpasowałbym się z nim w hipsterskie trendy. Rowerem jechało się o wiele lżej niż poprzednim i udawało mi się pokonywać dłuższe dystanse (tj. więcej niż 2 kilometry). Przy okazji dokonałem bodaj pierwszego rowerowego "odkrycia": na rowerze można pojechać gdzieś dalej, ba! nawet do samej Warszawy, co wcześniej było trudne do wyobrażenia. Wzmogło to moje zainteresowanie rowerami innymi niż "górale" i doprowadziło do zakupu nowego roweru (sponsorowanego przez rodziców rzecz jasna).

Trekking.
Od 1996 do 2011 roku przemierzałem mazowieckie drogi na rowerze firmy Mongoose (Crossway 850). Wtedy to w pełni odkryłem możliwość przemieszczania się na rowerze w odległe miejsca, dotychczas kojarzone wyłącznie z podróżą autobusem lub samochodem. 

Początkowo jeździłem wyłącznie po asfaltach i przez myśl mi nawet nie przechodziło, żeby zajrzeć do lasu. W 2006/2007 nastąpił przełom - poznałem na jakiejś internetowej tablicy ogłoszeń rowerowych Pawła vel niklosa i za jego namową wybrałem się na pierwszą w życiu parodniową wycieczkę z sakwami. Czy raczej wyprawę, bo wówczas było to dla mnie coś wielkiego. Tam ku swojemu zdumieniu zostałem "spędzony" z asfaltu na szutry, gruntówki i leśne, piaskowe drogi. Trochę to początkowo irytowało, ale haczyk został połknięty. Po powrocie większość okolicznych jednodniówek też zaczęła wieść szutrami, a nawet lasem. Zacząłem używać kompasu, mapy, a potem urządzeń do nawigacji. Mimo tej "infekcji terenowej" jeździło mi się na wąskich oponkach całkiem dobrze i nie paliłem się do zmian (choć w ostatnim stadium dokupiłem do Mongoose'a amortyzator). Szczęśliwie wspomniany kolega nie osiadł na laurach i już po 4 latach nieuporczywej, acz systematycznej indoktrynacji wyzwolił we mnie chęć nabycia pojazdu na wiele grubszych oponach.

Jesienią 2011 roku nastąpiła więc przesiadka na bardziej terenowy sprzęt - rower MBike Renegade 0.6. Charakter jazdy zmienił się również - już nie tylko szutry, ale też różne leśne bagna, czy polne wertepy. Co ciekawe w 2012-tym zacząłem na tym górskim rowerze dojeżdżać codziennie do pracy, co przyniosło zwiększenie dystansu rocznego z przeciętnych 1500 km na 7-8 tysięcy. A poza tymi dojazdami jeszcze bardziej polubiłem katapultowanie się podmiejskimi pociągami w jakieś odległe wioski i wyszukiwanie klimatycznych leśnych dróg, przysiółków, szutrów, piachów, błota, torów, kapliczek, wielkich dębów, rozpadających się domostw krytych słomianą strzechą, zapomnianych grobów szczelnie zarośniętych bzem, cerkwisk i ruin, wysiedlonych wiosek, 500-letnich kościołów itp itd... A po całym takim dniu zasiąść na krawędzi peronu leśnej stacyjki kolejowej i wypić piwo, przyglądając się, jak błoto, kurz i pył malowniczo pokrywają rower.

W międzyczasie odremontowałem poprzedni rower i nadal mi się zdarzało na nim pojeździć, choć raczej rzadko (wyjątkiem był 2012 rok, kiedy rower górski poszedł na wiele tygodni do serwisu - wtedy na Mongoosie przejechałem ponad 2000 km).

Rok 2014 przyniósł kolejne zmiany, choć już nie tak rewolucyjne. Spodobały mi się wielodniowe wyprawy w górskim lub chociaż pagórkowatym terenie. Nadal dojeżdżałem na rowerze do pracy, za to weekendowych wycieczek po bliższej i dalszej okolicy było już bardzo mało, ze względu na brak czasu. 

W 2015 stałem się fanem idei bikepackingu, czyli jazdy na wielodniowych wycieczkach bez bagażnika. A przy okazji w tymże roku padł rekord rocznego dystansu: 10.482 km. Z ciekawszych rzeczy - udało mi się w późniejszym okresie dwukrotnie doprowadzić do pęknięcia ramy Mbike'a.

Kolejne lata to kontynuacja codziennych dojazdów rowerem do pracy, kręceniu się po okolicy i kilku w roku wycieczek parodniowych po górach lub wschodniej Polsce. W 2017-tym zmieniłem rower na 29-calowego Canyona. Od momentu wybuchu pandemii przeszedłem w tryb pracy zdalnej, co zmniejszyło odległość od miejsca pracy o połowę. W 2023 znowu pękła rama, a jej pospawanie pomogło tylko na pół roku. W 2024 kupiłem więc nowy rower - również Canyon.